Nederland is een gelukkig en welvarend land, dat staat onomstotelijk vast. Met een vijfde plek behoren we tot de gelukkigste landen ter wereld (World Happiness Report, 2025) en ook op gebied van welvaart prijken Nederlandse gezinnen in de top tien (Global Wealth Report 2023). Materiële welvaart is echter nog geen brede welvaart, maar ook op dat vlak doen we het met een tweede plek in Europa kennelijk heel goed. Net als met de zilveren plak op de internationale prestatie-index van de gezondheidszorg (Commonwealth Fund 2021).
Podiumplaatsen om trots op te zijn.
Maar… in de tijd dat ik werkzaam ben bij de Erasmus Happiness Economics Research Organisation (EHERO) ben ik steeds scherper gaan zien dat er een zorgelijke werkelijkheid achter deze podiumplaatsen schuilgaat. Inzichten die de basis vormen van mijn motivatie om een bijdrage te leveren aan de verandering die nodig is.
De welzijnsparadox
Ondanks onze rijkdom en prestaties neemt het welzijn van Nederlanders al jaren af. En dat merk ik niet alleen in de cijfers, maar ook in gesprekken met jongvolwassenen, werkende Nederlanders en leiders.
Een paar feiten die me blijven bezighouden:
- Ziekteverzuim onder werkenden steeg van 4,4% in 2015 naar 5,8% begin 2025 (CBS).
- Burn-outklachten onder werkenden namen toe van 14,4% in 2014 tot 19,0% in 2023 (CBS, TNO).
- Depressiviteit bij jongvolwassenen (16–25 jaar) groeide in tien jaar tijd met 6,4% (van 36% in 2014 naar 42,4% in 2023).
- Het aantal Nederlanders met chronische aandoeningen steeg in tien jaar met 2,9 miljoen (van 7,5 miljoen in 2011 naar 10,4 miljoen in 2021).
We investeren miljarden in vitaliteit, duurzame inzetbaarheid en werkgeluk, maar toch krijgen we het tij niet gekeerd. En dat wringt. Een gelukkig en welvarend land, waar we massaal worstelen met onze gezondheid en mentale vitaliteit. We zitten overduidelijk vast in een welzijnsparadox.
Tijd voor een fundamentele verandering
Voor mij voelt die paradox als een signaal dat we niet nóg meer maatregelen nodig hebben binnen oude denkkaders. Wat de paradox van ons vraagt is een metanoia: een diepgaande innerlijke ommekeer in denken, voelen en leven.
Dit begrip uit de Griekse oudheid (meta = omkeer, noia = geest/denken) betekent zoveel als bekering of radicale verandering van inzicht. Voor mij staat het voor een fundamentele verschuiving in hoe we de werkelijkheid zien en beleven – niet alleen rationeel, maar ook moreel, spiritueel en persoonlijk.
Zo’n ommekeer vraagt dat we conventionele managementmodellen durven loslaten en een nieuwe mentale kaart maken. Een kaart die ons helpt om de focus radicaal te verleggen:
- van economische waarde naar maatschappelijke waarde, en
- van welvaart naar welzijn.
En in die nieuwe kaart staat de mens centraal. Niet langer als middel (human resource), maar als doel: het floreren van de mens (human being). Dat idee raakt mij persoonlijk. Want organisaties die dit omarmen, zetten niet langer hun werknemers in dienst van het bedrijf, maar stellen hun strategie en cultuur ten dienste van de mens.
Mijn ambitie: narratieven herschrijven, samen sterker dan alleen
Mijn motivatie om hieraan bij te dragen is gegroeid in de jaren dat ik bij de Erasmus Universiteit Rotterdam werk. Ik heb ervaren dat wetenschap en data ons keer op keer dezelfde spiegel voorhouden: welvaart is geen garantie voor welzijn.
Dat besef heeft mijn verlangen gevoed om organisaties, leiders en teams te helpen hun eigen narratief te herijken: wie zijn we, waar staan we voor, en hoe kunnen we ondernemen met meer menselijke maat én resultaat?
Vanuit een collectief dat samen sterker is dan alleen.
Dit verlangen is uitgegroeid tot Humanice Hub®: een coöperatie van gedreven organisatieontwikkelaars die dezelfde ambitie delen.
- We bundelen kennis en expertise.
- We versterken elkaar in mensgericht ondernemen.
- We creëren een beweging waarin welzijn de norm wordt.
Ons ideaal: een wereld waarin mensgericht ondernemen de norm is, welzijn centraal staat en elke generatie kan floreren in het vormgeven van een betere toekomst – persoonlijk, organisatorisch en maatschappelijk. Alleen zo doorbreken we met elkaar de hardnekkige welzijnsparadox.
Slotvraag aan jou
We staan op een kruispunt. Nederland blinkt uit in welvaart, maar worstelt met welzijn. De tijd schreeuwt om mensgerichte pioniers die organisaties helpen de stap te maken naar de Menselijke Revolutie.
- Hoe zie jij de balans tussen welvaart en welzijn?
- Wat betekent mensgericht ondernemen voor jouw organisatie?
